یکی از مولفه های مهم برای موفقیت و پیشرفت در افغانستان، جامعه مدنی فعال و متعهد است. فعالین و سازمان های جامعه مدنی نقش به سزایی در زمینه ارائه خدمات و حمایت از حقوق شهروندان، درمشارکت با جامعه جهانی و دولت افغانستان بازی نموده اند.
در آستانه مذاکرات صلح و همچنان کنفرانس ژنیو، جامعه مدنی موقف خویش را نسبت به مسایل مختلف در یک سند ۱۵ ورقی با جامعه جهانی شریک نموده است که فشرده آن قرار ذیل است:
- آتش بس کلید مذاکرات صلح است، تشدید خشونت در تناقص و مضر به روند مذاکرات صلح در حال انجام است.
- کاهش کشتار غیرنظامیان: از سال ۲۰۰۹ بدین سو، بیش از یک صد هزار فرد ملکی کشته و یا زخمی گردیده است.
- خشونت همه طرفها در سال های اخیر افزایش یافته است ولی از سال ۲۰۱۵ بدین سو، افغانستان هم چنان شاهد حملات منظم علیه اقلیت های قومی و مذهبی به ویژه سیک ها و شیعه-هزاره ها بوده است.
- خشونت جنسی و مبتنی بر جنسیت، علیه زنان و دختران انجام شده است.
- برای محافظت از غیرنظامیان باید تلاش بیشتری صورت گیرد. اما هنگام وقوع حوادث، تعداد تلفات باید ثبت شود و بازیگران دولتی، ملی و بین المللی باید پاسخگو باشند، مسئولیت باید به عهده گرفته شود، و جبران خسارت منصفانه انجام شود.
- روند صلح افغانستان باید فراگیر و همه شمول باشد.
- هرگونه توافق نامه پس از صلح باید خواسته ها و نیازهای افغان ها را در تمام سطوح جامعه برطرف کند. اصلاح برای اطمینان از حل تعارض، برای تطبیق برنامه ها باید از دو روش بالا به پایین و پایین به بالا استفاده شود.
- قربانیان افغان خواستار رویکرد ایجاد صلح قربانی محور در افغانستان اند
- حقوق اساسی شهروندان، همانطور که در قانون اساسی افغانستان منعکس شده است، خلل ناپذیر اند و باید تحت هر شرایطی محافظت شوند. هر معامله ای که طی این مذاکرات در دستور کار قرار میگرد، باید حقوق اساسی و آزادی های شهروندان افغانستان را رعایت نماید.
- آزادی بیان یکی از دستاوردهای مهم افغانستان در ۱۹ سال گذشته بوده است. در دو دهه گذشته آزادی بیان منجر به رشد بخش رسانه تحول آفرین در افغانستان گردیده است. رسانه های آزاد بر همه جنبه های زندگی تأثیر گذاشته اند و باید محافظت گردد.
- جامعه مدنی یکی دیگر از بازیگران تحول آفرین افغانستان بوده است که فضای عمومی را باز می کند و باعث ایجاد ارتباط بین جوامع و دولت، توانمند سازی گروه های حاشیه نشین در جوامع، بهبود ارتباطات و ارتباطات بین شهری و روستایی گردیده است.
- حمایت از حقوق زنان و اقلیت ها: حقوق اساسی زنان افغانستان ، همانطور که در قانون اساسی افغانستان گنجانده شده است، نباید در هنگام مذاکرات برای خاتمه دادن به درگیری ها، به خطر بیفتد یا نادیده گرفته شود. فرایندهای صلح، باید دستاوردهای زنان را حفظ نماید.
- اصلاحات سیاسی و حکومتداری: دولت افغانستان بالای پایه های ضعیفی استوار است و نتوانسته است به صورت گسترده تولید مشروعیت نماید و در راستای توسعه یک کشور دموکراتیک سعی و تلاش نماید. تعداد قابل توجهی از گروههای سیاسی و جوامع قومی احساس در حاشیه بودن و ناامیدی می کنند. برای افزایش مشروعیت دولت فعلی، فرصت مشارکت برای گروهها و جوامع حاشیه ای فراهم گردد.
ادامه دارد….
