آموزش محیط زیست دانش آموزان را با دانش، مهارتها و نگرشهای مورد نیاز برای درک مسائل زیست محیطی، تصمیم گیری آگاهانه و اقدام برای حفاظت از محیط زیست مجهز میکند. با ادغام آموزش محیط زیست در برنامه درسی، مکاتب افغانستان میتوانند نظارت بر محیط زیست را تقویت کرده، توسعه پایدار را ترویج کنند و شاگردان را برای تبدیل شدن به عوامل تغییر در جوامع خود توانمند سازند.
استراتیژیهای یکپارچه سازی برنامه درسی
.1رویکرد متقابل برنامهای
آموزش محیط زیست را در موضوعات مختلف از جمله علوم، جغرافیا، مطالعات اجتماعی و مدنی ادغام کنید. با گنجانیدن مضامین محیطی در چارچوبهای برنامه درسی موجود، مکاتب میتوانند مفاهیم کلیدی را تقویت کرده و دانش آموزان را در تجارب یادگیری بین رشتهای مشارکت دهند.
مثال: در صنفهای علوم، دانشآموزان موضوعاتی مانند تغییر اقلیم، تنوع زیستی و منابع انرژی تجدید پذیر را مطالعه میکنند، در حالیکه در مطالعات اجتماعی، تأثیر فعالیتهای انسانی بر محیطزیست و استراتیژیهای توسعه پایدار را بررسی میکنند.
.2فرصتهای یادگیری تجربی
فرصتهای یادگیری عملی و تجربی را فراهم کنید که به دانش آموزان امکان میدهد مفاهیم محیطی را در زمینههای دنیای واقعی کشف کنند. سفرهای میدانی یا علمی، فعالیتهای خارج از منزل و پروژههای مبتنی بر جامعه، دانش آموزان را قادر میسازد تا با طبیعت ارتباط برقرار کنند، فرآیندهای زیستمحیطی را مشاهده کنند و درک عمیقتری از جهان طبیعی را ایجاد کنند.
مثال: مکاتب سفرهای علمی را به پارکهای محلی، جنگلها یا ذخیره گاههای حیات وحش سازماندهی میکنند، جاییکه شاگردان در پیادهروی راهنمای طبیعت، فعالیتهای مشاهده حیات وحش و طرحهای درختکاری شرکت میکنند.
.3یادگیری پروژه محور
روشهای یادگیری پروژه محور را اجرا کنید که دانش آموزان را برای بررسی مسائل زیست محیطی، پیشنهاد راه حلها و اقدام برای رسیدگی به چالشهای محیط محلی توانمند میسازد. یادگیری مبتنی بر پروژه، تفکر انتقادی، همکاری و مهارتهای حل مسئله را تقویت میکند و در عین حال آگاهی و کنشگری محیطی را ارتقا میدهد.
مثال: شاگردان در پروژههای مانند طراحی و اجرای برنامههای بازیافت، انجام بازرسیهای زیست محیطی محوطههای مکتب شان، یا سازماندهی پویشها (کمپینهای) آگاهی در مورد مسائلی مانند حفاظت از آب یا آلودگی هوا، همکاری میکنند.
.4ادغام دانش بومی یا طبیعی
شناخت و ادغام دانش بومی و دیدگاههای فرهنگی در مورد محیط زیست در برنامه درسی مهم است. جوامع بومی در افغانستان دارای بینشها و شیوههای ارزشمندی در ارتباط با مدیریت پایدار زمین، حفاظت از منابع، و مراقبت از محیط زیست هستند که میتواند ابتکارات آموزش محیط زیست را غنی سازد.
مثال: مکاتب از بزرگان محلی، رهبران جامعه، یا متخصصین سنتی دعوت میکنند تا دانش و تجربیات خود را با دانش آموزان به اشتراک بگذارند، داستان سرایی، سنتهای شفاهی و فعالیتهای عملی را در برنامه درسی بگنجانند.