8-3-1. نیاز سنجی آموزشی: ارزیابی نیازهای آموزشی شامل شناسایی شکافها در دانش، مهارتها و شایستگیهای کارکنان مورد نیاز برای ایفای مؤثر نقشهای شان است. سازمانهای غیر دولتی باید نیاز سنجیهای کامل را برای درک نیازهای آموزشی کارکنان، اولویتها و سبکهای یادگیری انجام دهند و بر این اساس موضوعات و روشهای آموزشی را اولویتبندی کنند.
8-3-2. توسعه برنامههای آموزشی: توسعه برنامههای آموزشی شامل طراحی و ارائه ابتکارات آموزشی مناسب برای رسیدگی به نیازها و اهداف یادگیری مشخص شده است. سازمانهای غیر دولتی میتوانند از روشهای آموزشی مختلف، از جمله کارگاهها، سمینارها، وبینارها، پلتفرمهای آموزش الکترونیکی، شبکههای یادگیری همتا، و برنامههای مربیگری استفاده کنند تا فرصتهای را برای توسعه مهارت، کسب دانش و رشد حرفهای برای کارکنان فراهم کنند.
8-3-3. آموزش مهارتهای فنی و نرم: آموزش مهارتهای فنی بر ایجاد تخصص کارکنان در زمینههای برنامهی خاص مانند مدیریت پروژه، نظارت و ارزیابی، تجزیه و تحلیل داده ها و کمک های فنی متمرکز است. آموزش مهارتهای نرم بر توسعه مهارتهای بین فردی، ارتباطی، رهبری، کار گروپی، حل مسئله و هوش هیجانی ضروری برای همکاری مؤثر، ایجاد رابطه و مشارکت ذینفعان است.
8-3-4. ظرفیت سازی و توسعه وظیفوی: ابتکارات ظرفیت سازی و توسعه وظیفوی با هدف حمایت از رشد، پیشرفت و توسعهی کارکنان در سازمان است. سازمانهای غیر دولتی میتوانند فرصتهای توسعه حرفهای مانند آموزش پیشرفته، برنامههای صدور گواهینامه، مربیگری و فرصتهای اعزام را برای ارتقای شایستگیهای کارکنان، گسترش مسیرهای وظیفوی و حفظ استعدادهای برتر ارائه دهند.
8-3-5. پشتیبانی و مربیگری متداوم: پشتیبانی و مربیگری متداوم، فیدبک، راهنمایی و تشویق متداوم را برای کارکنان فراهم میکند تا عملکرد شان را بهبود بخشند و چالشها را به طور مؤثر برطرف کنند. سازمانهای غیر دولتی باید مکانیزمهای نظارت حمایتی را ایجاد کرده، فرصتها را برای تأمل و گفتگو فراهم آورند و برای توانمند سازی کارکنان، ایجاد انعطاف پذیری و ارتقای رشد و رفاه حرفهای مربیگری و راهنمایی ارائه دهند.